వరాలకే వరం

ఆ మబ్బుల చాయలన్ని నీమోమున లేవని,
నినుజూసిన  చందమామ చిన్నబుచ్చుకున్నట్లు.
నీ మేను చాయలకు  తన వెలుగులు సాటిరాక
ముఖం దాచుకుందేమో,ముఖందాచుకుందేమో!

అమావాశ్య చీకటిని ఆ కళ్ళకు అద్దుకుని,
మిరుమిట్లకాంతితో మమునింపే  చాతుర్యం
తనకైతే లేదులే ........ తనతో నీకెందుకులే
అమాసలో ఈ మెరుపు తమాశేమికాదులే!

తను మలిచిన ఆరంభనిలా భువిపైకేపంపినట్లు
అదితెలిసిన ఆ దేవుడు భువిపైకేతించునట్లు
కలగన్నానది నిజమా కలసారం ఇదే సుమా
ఇదేసుమా,ఇదేసుమా.దివితారవు నువ్వేసుమా!

నినువీడే నిశ్వాసకు శ్వాసను మరి నేనౌతా
లయబద్దపు గుండెల్లో సవ్వడి మరి నేనౌతా  
జాలువారు కురుల వెనుక ఆ నీడను నేనైతే
నీ చెక్కిలి నొక్కుల్లో  ఇమిడిపోయి నేనుంటా

వరమడిగే అవకాసం ఆ దేవుడు నాకిస్తే
నాతరమాజెప్పు ప్రియా,నినుదప్పిగోరనాకు.
ఎన్నిజనమలా ఫలమో నాకన్నులకీవరము
 నీ హృదయం నాదైతే వరాలకే వరం వరం !!

....................... మాధుర్య { తెలుగు రచన