యెదవాకిట

ఈ వాకిట విరబూసిన ముత్యాలాముగ్గులను
పరికించగ చందమామ పరిచెనుగా వెన్నెలిలా
పరవశించి కోకిలమ్మ పాడెనుగా స్వాగతం
జాలువారు కురులజేరి జాజులెంత మురిసెనో
పెరటి జామచెట్టుకెంత పొగరుచూడు ప్రియతమా
పరువమింత పరిచినా పగలబడి నవ్వుతుంది
చిలకకేమిచెప్పిందో వెకిలినవ్వులిసురుతోంది
పవనాల గిలిగింతలు పదే పదే నీగురుతులు
హృదయమనే ఇంటజూడు ఎన్నివెలిసిబాటులు
పరువాల పల్లకిని, పంపించా ప్రియతమా
ప్రకృతిలా హత్తుకో యెదతలుపులు మూసుకో
మదినిండా నేనుండగ మరిలేదిక తావుప్రియా
మరీ మరీ హత్తుకో మనుగడకే గురుతుగా !!

...............................మాధుర్య