కన్నుల నిండిన నీయపురూపం
కమనీయమైనా ఆచంద్రవధనం
కన్నీటికేగతి నీ స్మృతి పర్వం
కలలోనైనా కనిపిస్తావని
కన్నులు మూయక నేనిదురిస్తున్నా
నీ చిరుధరహాసం మధిలో నిండగ
మరి తావేదమ్మా కోరికలుండగ
ప్రేమకు వేధిక నీమధినాకే
మధనకమేమరి నీమధి చేరక.
పెదవులు నిండిన మధుమయగీతం
మద్దుగ తాకిన చెక్కిలి చూడది
క్షవరము పెరిగెను క్షమతను మించీ.
నీకాలి అందెల మువ్వంటి పలుకులు
మరిగిన చెవులివి మరి వినకాయే
మరుమల్లె పువ్వై మురిపించి నన్ను
మరువంగ నాకింక మరి నేర్పలేవా?
మంత్రాలమారీ మాతింగునారీ
మరినేడ్వలేనింక మంచానచేరి
మాసైన పోతాను మరణాన్నిచేరి !!
య.వెంకటరమణ
No comments:
Post a Comment